1/16 İZMİR KAYIĞI AHŞAP GEMİ MAKET KİTİ

Tarihçe:

İzmir kayığı ya da kayıkları, 1800’lü yıllarda İzmir körfezinde, açıkta demirleyen gemiler ile iskeleler arasında yük ve yolcu taşıyan teknelerdir.Bu kayıklar aynı zamanda denize kıyısı bulunan Karaburun, Çeşme, Foça gibi çevre köy ve kasabalar ile yakın mesafe Ege adalarını deniz yolu ile İzmir’e de bağlamışlardır.Yani günümüzdeki kamyonetlerin, otobüslerin işlerini bu kayıklar görürdü.

İzmir kayıklarında bir dümenci ile, bir ya da iki kürekçi bulunurdu.Bazı durumlarda üç kürekçi de olabilirdi.12 metrekarelik yelkeni ve ince uzun yapısı sayesinde en uzak mesafelere bile kısa sürede giderlerdi.

Bu kayıklar uzun, dar teknelerdir.Hafif meşeden yapılmış omurgası vardır.Dış kaplamalarda akgürgen kullanılmıştır.Teknenin iç kısımları genelde boyasız olup, verniklidir.Baş ve kıç altları kapalı olup aynı zamanda dolap vazifesi de görürdü.

Bu kayıkların yeşil, beyaz renklerinin üzerine rengarenk çiçek motifleri işlenirdi.Belki de bu çiçek desenleri ile kayıkçılar, karaya olan özlemlerini belirtiyorlardı.

Yelkenler sadece iyi havalarda veya rüzgar çok şiddetli olmadığı zaman açılırdı.Bu teknelerin safrası yoktur.Dolayısıyla özellikle yelken ile giderken dümen tutmak belli bir beceri gerektirirdi.

İzmir kayıklarına, sepet, küfe, hurç, sandık gibi eşyalar yüklenirdi.Yolcular kıç tarafa doğru her iki yanda bulunan oturaklara otururlardı.Bazen yüklerin üzerlerine bile oturan olurdu.Uzak mesafelere giden kayıklarda birer su testisi ya da küpü ile, maşrapa bulundurmakadettendi.

Yaz aylarında akşamları sıcaktan bunalan İzmirliler bu kayıklar ile körfezin yakamozları arasında serinlemeye çıkarlardı.